Spacer ulicami Paryża to ciągłe odkrywanie budowli, które wydają się być mocno osadzone w historii Francji, właściwie na każdym kroku mija się monumentalne budynki, pomniki, konstrukcje. Miasto jest prawdziwą encyklopedią architektury i bez dobrego przewodnika może być trudno. Często na przystankach autobusowych można znaleźć dobrą mapę z lokalizacją miejsca gdzie się aktualnie znajdujemy
W pobliżu stacji metra - Solférino
Znajdowaliśmy się w okolicach Esplanade des Invalides
- jednej z większych otwartych przestrzeni miasta
takie obrazy niestety można oglądać tutaj dosyć często. Duże i bogate miasta są domem dla ludzi bez domu...
Tryumf w oddali przeplata się z upadkiem jednostki a życie toczy się dalej
Wzniesiony w 1706 roku, którego iglica wznosi się na 105 metrów. W 1840 decyzją króla Ludwika Filipa do Paryża sprowadzono szczątki Napoleona Bonaparte, które zostały podstępem wywiezione z Wyspy Św. Heleny. Ciało zostało zabalsamowane i zamknięte w sześciu trumnach (jedna z cyny, druga z mahoniu, trzecia i czwarta z ołowiu, piąta z hebanu, a ostatnia wyrzeźbiona z fińskiego, czerwonego porfiru), jednak ceremonia pogrzebowa odbyła się dopiero w 1861, gdyż dopiero wtedy krypta i sarkofag były gotowe. Kościół odznacza się widoczną z daleka kopułą, pozłoconą po raz pierwszy w 1715, a odnowioną w 1989, przy czym użyto 12 kg złota
Wieża Eiffla x3
Wieża Eiffla, cóż można napisać jeszcze... że jest to najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża i jeden z czołowych świata. Najwyższa budowla w Paryżu (324 m) zbudowana specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 roku. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Po 20 latach budowla miała być rozebrana. Jej konstruktor, Gustaw Eiffel, nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty (z udziałem Juliana Ochorowicza, wynalazcy i konstruktora) z umieszczonym na szczycie telegrafem bez drutu ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I Wojny Światowej stała się obiektem militarnym – łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do łączności używano gołębi pocztowych). Ocalona budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi. Wieża jest położona w północno-zachodnim krańcu Pola Marsowego (Champ-de-Mars) - rozległym parku. Nazwa pochodzi od rzymskich Pól Marsowych, na których (zarówno w Rzymie, jak i Paryżu) odbywały się ćwiczenia wojskowe. Pole Marsowe zostało przeznaczone do tych ćwiczeń w roku 1751, gdy Ludwik XV utworzył Szkołę Militarną dla ludzi z biednej szlachty, odbywały się tam różne wydarzenia rewolucyjne, między innymi próby lotów balonem. To właśnie tutaj świętowano zdobycie Bastylii (14 lipca 1789). Przez jakiś czas na Polu Marsowym miały miejsce Wystawy Światowe, których główną atrakcją była wieża Eiffla. W końcu sprzedano dużą część terenu i utworzono ogród.
